Uluslararası İlahiyat Programı ve Memleketler arası İmam Hatip Lisesi Programı kapsamında 7 Ekim 2018 tarihinde Türkiye’ye gelen Nijeryalı Abdulfathi Olamigoke, Kayseri’deki Memleketler arası Şehit Ömer Halisdemir Anadolu İmam Hatip Lisesi’nde eğitimine başladı.
Okuluna ve arkadaşlarına alışma heyecanı yaşayan Abdulfathi, okula yerleştikten 4 gün sonra arkadaşlarıyla oyun oynarken kötüleşti. Kayseri Kent Hastanesi’ne kaldırılan ve beyin kanaması geçirdiği anlaşılan Abdulfathi, müdahaleye karşın kurtarılamadı.
14 yaşındaki Nijeryalı öğrenci, ailesinin isteği üzerine eğitim gördüğü Kayseri’de toprağa verildi.
Ailenin isteği üzerine, Abdülfethi Abdulselam’ın kardeşi de Türkiye’ye gelerek Kayseri’de Milletlerarası İmam Hatip Lisesi’nde eğitim görmeye başladı. Okulda kaldığı 4 gün boyunca kendisini etrafına sevdiren Abdülfathi, eğitim gördüğü okulda unutulmuyor, hüzünle anılıyor.
Okul müdürü Sıddık Kaya’nın Abdülfathi anısına yazdığı yazı okuyanları duygulandırdı. Küçük çocuğun ‘ilim şehidi’ olduğuna inandıklarını kaydeden Kaya’nın yazısı şu biçimde;
O, ŞEHİTTİR BİİZNİLLAH…
“Kim Allah ve resulü uğrunda hicret ederek yurdundan çıkar da sonra vefat onu yolda yakalarsa artık onun mükâfatını vermek Allah’a aittir; Allah hep günahları örtmektedir, engin rahmet sahibidir.” Nisa Müddeti 100. Ayeti Kerime
Kayseri’nin bağrında yatan bir ilim şehidi…
Abdulfethi… Nijeryalı…
On dört yaşındaydı…
O, küçük yaşta anneden, babadan, kardeşten, yurttan, yuvadan ayrılıp “bir medeniyetin yine ihyasını” gerçekleştirecek er olabilmek için binlerce kilometre uzaktan ülkemize ilim tahsili için gelmişti.
Bedeni yaşından daha küçüktü.
Her yıl dünyanın farklı ülkelerinden okulumuza öğrencilerimiz gelirdi.
Daha evvel hiç görmediğimiz, tanışmadığımız, birinci kez karşılaştığımız öğrencilerimizi muhabbetle kucaklar, bağrımıza basardık. Dillerimizi anlamasak da bakışlarımız, kalpten kalbe akan hislerimiz o açığı büyük oranda kapatırdı. İslam kardeşliği Allah’ın biz kullarına lütfu ve ikramıdır hiç elbet…
Abdülfethi’de muhabbetle kucaklayıp beğenilen geldin diyerek bağrımıza bastığımız öğrencilerimizden biriydi.
Okula geleli dört beş gün olmuştu. Ancak kısa müddette okulda herkesin sevdiği, sohbet ettiği ve takılmak istediği bir öğrenci oluvermişti.
Abdülfethi, İmam Hatip lisesi’ni Kayseri’de okuyacak, üniversiteyi ülkemizin rastgele bir kentinde bitirecek, kesin gaye donanımlı bir halde ülkesine dönecek ve ülkesinin gelişmesine, kalkınmasına katkı sunacaktı.
12 Ekim 2018 tarihinde mesai bitiminde müdür odasında otururken çalışanlarımızdan biri;
Hocam çok acil spor salonuna gelmeniz gerekiyor, öğrencilerimizden biri kötüleşti diyerek bizleri çağırdılar.
Bizler de yönetimci arkadaşlarımızla birlikte acelece spor salonuna geçtik. Abdülfethi’nin kanepe üzerinde hareketsizce yattığını gördük. Abdülfethi okulumuz spor salonunda arkadaşlarıyla birlikte spor yaparken birdenbire rahatsızlanmış. Orada bulunanlar ambulansa haber vermişler ve birkaç dakika sonra ambulans geldi. Sıhhat vazifelileri birinci müdahaleyi yaptılar. Vakit geçirmeden ambulansa alarak Kayseri Kent hastanesine götürdüler.
Kırk dakikayı aşkın yapılan müdahaleden sonra doktor, hastanın yakınının kim olduğunu sordu. Okulumuzda yaklaşık 54 ülkeden öğrenciler vardı ve her birinin ülkemizdeki velisi okul müdürü olarak ben idim.
Buyurun doktor hanım. Onlar ülkemizde konuk öğrenciler. Okul müdürü olarak onların velisi benim dedim.
Doktor hanımın;
başınız sağ olsun tabirinin gerisinden tanımı mümkün olmayan bir hüzün yaşamıştım.
Dört gün evvel okulumuza gelen kısacık müddet içerisinde herkesin sevgisini kazanan Abdülfethi’mizi spor yaparken kalp krizinden kaybetmiştik.
Din Öğretimi Genel Müdürlüğümüze, Diyanet Vakfımıza ve ilgili kurumlara yaşananlarla ilgili bilgi verdik.
Bundan sonrası resmi süreçlerin tamamlanması ve Abdülfethi’nin cenazesini Nijerya’ya ailesinin yanına göndermek olacaktı.
Diyanet vakfı ailesi ile irtibata geçti. Bizler Kayseri’de vilayet Müftülüğümüzle birlikte cenaze süreçlerini takip ettik.
Cenazeyi ülkesine gönderme hazırlıkları yaparken Abdülfethi’nin babasından bizlere bir mektup ulaştı.
“OĞLUMU, KUTSAL TÜRKİYE TOPRAKLARINDA DEFNEDİN”
Mektup selamla başlıyor teşekkürle devam ediyordu. Lakin mektuptaki üç unsur bizleri derinden etkilemişti. Bunlar;
1. Oğlumu kutsal Türkiye topraklarında defnedin.
2. Şayet cenazeyi Nijerya’ya gönderecek olursanız çok para harcarsınız. Harcayacağınız parayla öteki milletlerarası öğrencilerin masraflarını karşılayın.
3. Abdülfethi’nin Abdulkadir diye bir kardeşi var. Onu abisinin okulunda bursluluğa kabul ederseniz acımızı hafifletmiş olursunuz demişti.
Kendimi bir an Abdülfethi’nin babasının yerine koydum. Oğlumun bir öbür ülkede öldüğünü düşündüm. Bırakın cenazesini orada bırakmayı, en küçük eşyalarını bile hatıra olsun diye alır getiririz dedim kendi kendime.
Evet Abdülfethi artık cesedi ile eşyaları ile yani her şeyi ile artık bizimdi. O’nu arkasında arkadaşlarının gözyaşları ile birlikte Kayseri’de İldem mezarlığına defnettik.
İlim şehidi olduğuna gönülden inanıyoruz. Ve rabbimizin lütfu ikramı ile şefaatinden nasiplenmek istiyoruz.
Mekanın cennet, makamın ali olsun sevgili kardeşim.
Evet, kardeşi Abdulkadir şu an Kayseri’de Memleketler arası İmam Hatip lisesi’nde öğrenciliğine devam ediyor. Abdulkadir’i ziyaret ettim. Sarıldım, öptüm ve çok duygulandım.
Selam hidayete tabi olanlara…